«Πάντα προσπαθώ και επιμένω να "αποπροσωποποιώ" τις κριτικές μου — το προϊόν επιχειρώ να κρίνω, όχι τον άνθρωπο που το παράγει».
Ναι, όπως το...
διάβασες.
Ρίξε μια ματιά τώρα στο τι έγραψε για την πρεμιέρα του «Greek Idol». Μέσα στις λίγες αυτές αράδες κατόρθωσε να επιτεθεί στον Alpha, στη Ρούλα Κορομηλά (πολύ πολύ προσωπικά, πιο προσωπικά δεν γίνεται) και σ' ολόκληρο το κοινό που βλέπει τηλεόραση γενικά, με ένα λίβελο ακατάληπτο και ασυνάρτητο. Διαβάζοντάς τον ένα πράγμα μπορείς να σκεφτείς: Πρέπει να είναι πολύ δυστυχισμένος άνθρωπος.
Το 'χουμε ξαναπεί: Πρέπει να έχεις σοβαρά προβλήματα για να επιτίθεσαι με τόση μανία. Κόμπλεξ, βρε παιδί μου. Πρόβλημα. Μπορεί ένας άντρας να την πλήγωσε βαθιά. Μπορεί να είναι εθισμένη στον ήλιο. Μπορεί να την έχει βαρέσει άσχημα η οικονομική κρίση. Kάπως πρέπει να εξηγείται.
Θα αναζητήσουμε παρακάτω τους λόγους, αλλά δεν μπορεί να είσαι δημοσιογράφος, σοβαρός άνθρωπος, να γράφεις σε εφημερίδα μεγάλη και έγκυρη, και να βγάζεις τόση χολή και μίσος. Τι ζόρια τραβάς μες την ψυχή σου;
Είναι κάτι που ακόμα και ο τελευταίος, τελειωμένος μπλόγκερ το ξέρει: Όταν επιτίθεσαι προσωπικά, όταν βρίζεις και λοιδορείς, χάνεις οποιοδήποτε δίκιο μπορεί να έχεις, και η κριτική σου χάνει οποιαδήποτε αξία. Δεν σου είπε κανένας ότι πρέπει, ντε και καλά, να σου αρέσουν όλα, αλλά όταν αντί για επιχειρήματα και κριτική γράφεις λίβελους, γελοιοποιείσαι. Διάβασε τα σχόλια στο ίδιο της το κείμενο στο site των «Νέων». Παραδείγματα:
Είστε απαράδεκτη όμως που ρίχνετε βελάκια σε έναν άνθρωπο που σχετικά πρόσφατα συνήλθε από μια μεγάλη περιπέτεια υγείας και κάνει μια προσπάθεια σε κάτι που αγαπάει.
Πόπη, σταμάτα να κατακρίνεις και κάνε Sex.
Πρέπει να υπάρξει πλαφόν κιλών και ηλικίας για τους παρουσιαστές; Μήπως πρέπει να υπάρξει και πλαφόν μπότοξ για δημοσιογράφους; Μήπως το επαναλαμβανόμενο για χρόνια μπότοξ δηλητηριάζει τα εγκεφαλικά κύτταρα;
Εσείς τι είστε; Μια εφημεριδατζού, που έκραξε άδικα πέρσι τη Στεφανίδου. Και η μεγαλύτερη κουτσομπόλα είναι μεγάλη μπροστά σας. Η μεγαλύτερη πρωινατζού είναι πολύ μεγάλη μπροστά σας. Εσείς είστε πολύ μικρή. Και δεν εννοώ σε ηλικία φυσικά.
Να σας χαίρονται οι γονείς σας για τη δουλειά και την αξιοπρέπειά σας..!!!
Όχι, δεν έχει τόσο μεγάλο fan club η Κορομηλά: Όλοι αυτοί που βρίζουν τη Διαμαντάκου το κάνουν επειδή νιώθουν προσβεβλημένοι από τη γεροντοκορίστικη χολή της. Έχουν δίκιο, είναι αποκρουστική, τρομερά δυσάρεστη γι' αυτόν που τη διαβάζει, οποιαδήποτε άποψη κι αν έχει για το θέμα. Να, για παράδειγμα μια «κριτική» που θα μπορούσε να γραφτεί στο δικό της στιλ:
«Η Πόπη Διαμαντάκου εμφανίστηκε χτες καλεσμένη στη "Φρέσκια Καλημέρα" του Φρίξου Φούφουτου φορώντας ένα στενό πράσινο τερατούργημα με ανοιχτό ντεκολτέ που την έκανε να μοιάζει με 60χρονη ξεφλοκιασμένη Πάμελα Άντερσον και τόνιζε τις ρυτίδες του ινώδους λαιμού της. Μίλησε για το τηλεοπτικό σκηνικό σαν ζηλόφθονη γριά-παράξενη».
Ωραίο ε; Πετυχημένο; Καλή «τηλεκριτική»; Ίσως πρέπει να με προσλάβουν στα «Νέα».
Προσπαθώντας να αναλύσουμε τις αιτίες πίσω από το φαινόμενο, ας δούμε ποια είναι η Πόπη Διαμαντάκου: Διανύει την έκτη δεκαετία της ζωής της, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο, και Ιστορία στη Σορβόνη. Και γράφει για ελληνική τηλεόραση. 21 χρόνια τώρα. Και προφανώς έχει πληγές μέσα της, πιθανότατα βαθιές. Είχαμε γράψει την προηγούμενη φορά:
Ένας τηλεκριτικός σαν την Πόπη Διαμαντάκου αυτή τη δουλειά κάνει: Βλέπει τηλεόραση. Ελληνική τηλεόραση. Την ώρα που εμείς είμαστε σε δουλειές και βόλτες μιλώντας με κανονικούς ανθρώπους, ή την ώρα που κατεβάζουμε ξένες σειρές και χαζεύουμε στο Τwitter, η Πόπη Διαμαντάκου βλέπει «Κους Κους», «Λάκης ο Γλυκούλης» και «Love Bites».
Σκέψου το αυτό. Βάλ' το στην εξίσωση. Τι παραστάσεις έχει ένας τέτοιος άνθρωπος; Τι αντιλήψεις για την αισθητική, την ηθική και το χιούμορ μπορείς να αποκτήσεις αν βλέπεις κάθε μέρα όλη μέρα ελληνική τηλεόραση; Οπότε ναι, αυτή είναι μια εξήγηση για την έκρηξη της κυρίας Διαμαντάκου. Ποιος ξέρει πόσο υποφέρει αυτή η ψυχή.
Μάλλον αυτό είναι το πρόβλημα: Μισεί τη δουλειά της, μισεί αυτά που βλέπει και αυτά με τα οποία ασχολείται εδώ και 21 χρόνια. Μισεί το αντικείμενό της, μισεί τους ανθρώπους του, και γράφοντας τέτοια εκφράζει αυτό το μίσος, και μισεί τον εαυτό της που το εκφράζει, και τη μισούνε και οι άλλοι που μισεί, και έτσι το μίσος το ανατροφοδοτεί διαρκώς, και η ζωή της γίνεται ένας ατέλειωτος κύκλος μίσους. Κατακρίνει τις μεσημεριανές εκπομπές, αλλά μόνο αυτές ασχολούνται μ' αυτά που γράφει -άρα γι' αυτές γράφει. Αποκαλεί όσους πάνε στα πάνελ μαϊντανούς, εκτός αν πάει η ίδια, οπότε είναι κάποιο άλλο φυτό (μανόλια; χρυσάνθεμο; ματζουράνα;) και γράφει και καλή κριτική για την εκπομπή στην οποία εμφανίστηκε την άλλη μέρα.
Είναι ο κλασικός τύπος μαϊντανού πάνελ -μόνο που στέλνει τις απαντήσεις της γραπτά- και αφού μισεί τόσο τα πάνελ, προφανώς μισεί τον εαυτό της γι' αυτό.
Και φαντάζομαι με τόσο μίσος κανένας δεν της δίνει τις αγκαλίτσες που χρειάζεται για να μαλακώσει η ψυχούλα της — προφανώς όλοι φοβούνται τις τοξίνες. Και τα αγκάθια.
Η λύση στο πρόβλημά της, φυσικά, δεν μπορεί να έρθει χωρίς σοβαρή εσωτερική προσπάθεια με τελικό στόχο την αληθινή αυτογνωσία, ίσως και με βοήθεια επαγγελματία. Όχι ότι είναι δουλειά μας να της βρούμε λύση, και όχι ότι μας το ζήτησε κιόλας, αλλά το πρόβλημα είναι εμφανές.
Είχε πει τότε, στη συνέντευξή της στο «DownTown»:
«Ποτέ δεν γράφω κάτι "ξεκρέμαστο" ή άδικο, χωρίς θεωρητικές αναγωγές στην κοινωνία».
Αντιλαμβάνεσαι: Αυτογνωσία Μηδεν
ΠΗΓΗ.troktiko
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟ.gerolyko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου