Τρίτη, 24 Αυγούστου 2010
Οι 10.000 καταγγελίες φοροδιαφυγής στον ΣΔΟΕ
Είμαστε λαός που φθονεί εύκολα; Σίγουρα. Από την εποχή του δίκαιου Αριστείδη. Είμαστε λαός που μας αρέσει η κακολογία για τον άλλο; Μάλλον ναι. Η ζήλια είναι αδέλφι της αρνητικής κριτικής.
Είμαστε λαός που καταγγέλλει εύκολα στις Αρχές, που συνεργάζεται εύκολα με τις δυνάμεις εξουσίας; Νομίζω, το αντίθετο. Από την εποχή της οθωμανικής κυριαρχίας υπάρχει το σύνδρομο πολιτικής υπανάπτυξης αυτό και κακώς νοούμενου ανθρώπινου δεσμού, της αλληλεγγύης απέναντι στη νόμιμη εξουσία. Θαυμασμός μάλιστα για τα λαμόγια του "λάιφ στάιλ" και τους επιτυχημένους της αρπαχτής.Ευγενείς απόγονοι της ληστοκρατίας και των Νταβέληδων, χωρίς μεγάλη συνείδηση του κράτους, της συνοχής, της αποστολής του.
Ετσι μάλλον είναι αξιοσημείωτο γεγονός ότι κυμαίνονται στις 10.000 οι καταγγελίες (τηλεφωνικές, ανώνυμες γραπτές ή επώνυμες) οι οποίες έχουν γίνει στο ΣΔΟΕ και γενικότερα στο υπουργείο Οικονομικών για ύποπτες ή επιλήψιμες περιπτώσεις φοροδιαφυγής.
Οχι απλά παράπονα γιατί δεν κόπηκε κάποια απόδειξη σε εστιατόριο ή θαλασσινό θέρετρο ή γενικόλογες καταγγελίες, αλλά συγκεκριμένες καταστάσεις κλοπής ΦΠΑ από το κράτος, προκλητικής ζωής, απόκρυψης εισοδημάτων και ακινήτων.
Μόνο αυτά; Και πολλές άλλες περιπτώσεις από τις αδήλωτες πισίνες έως τα δήθεν ενοικιαζόμενα - επαγγελματικά σκάφη αναψυχής, τη φοροδιαφυγή συγκεκριμένων τουριστικών επιχειρήσεων (με πρώτες τις Κυκλάδες να τους συναγωνίζονται Ιόνια, Δωδεκάνησα και Κρήτη) και συγκεκριμένων δικηγόρων, μεγαλογιατρών, συμβολαιογράφων. Οχι τόσο πολιτικών μηχανικών, αρχιτεκτόνων, διακινητών καυσίμων, φορτηγατζήδων, κατασκευαστικών εταιρειών κ.λπ.
Και εδώ ασφαλώς υπάρχουν καταγγελίες για φαινόμενα κλοπής ΦΠΑ και φοροδιαφυγής (με άρνηση να κοπούν κανονικές και πλήρες αποδείξεις) αλλά είναι κυρίαρχες.
Υπερτερούν άλλες - όσες προαναφέραμε.
Το ενδιαφέρον είναι ότι πολλές από αυτές τις καταγγελίες είναι επώνυμες.Δικαιολογημένες εάν βασίζονται σε διάθεση να πληρώνουν φόρο και να μην κλέβουν διπλά το κράτος οι "χυδαίοι και οι έξυπνοι", αλλά δημιουργούν προβληματισμό κάποιες περιπτώσεις προσδοκιών "να πάρουμε αμοιβή από την καταδίκη του τάδε φοροκλέφτη"!
Προσδοκίες, που μπορεί να αποκρύπτουν ισχυρή τάση εκδίκησης, ή άλλη κακότητας, που όμως ως κίνητρο δεν ενδιαφέρει τον πρόσφατο φορολογικό νόμο.Το παραδοσιακά ανήθικο ως κίνητρο νομιμοποιείται τώρα -και ορθώς- ως θεσμικό.
Δεν πιάνεις τους φοροφυγάδες με τη μέθοδο της εξομολόγησης ή της θείας κοινωνίας.
Εκείνο που εντυπωσιάζει σ' αυτό το φαινόμενο των 10.000 καταγγελιών για φοροδιαφυγή δεν είναι ασφαλώς η αδιαφορία ή ανικανότητα του κράτους ούτε ο "χαφιεδισμός" και η κακότητα, αλλά όπως φαίνεται και από όλα στοιχεία - η παχυδερμία που χαρακτηρίζει αυτή την κατηγορία επαγγελμάτων και εισοδημάτων. Ζουν καλύτερα κλέβοντας το κράτος, δηλαδή όλους τους άλλους πολίτες. Ανθρωποι της παραοικονομίας και της ανομίας.
Μιχ.Δημητρίου-Αδ.Τύπος
Είμαστε λαός που καταγγέλλει εύκολα στις Αρχές, που συνεργάζεται εύκολα με τις δυνάμεις εξουσίας; Νομίζω, το αντίθετο. Από την εποχή της οθωμανικής κυριαρχίας υπάρχει το σύνδρομο πολιτικής υπανάπτυξης αυτό και κακώς νοούμενου ανθρώπινου δεσμού, της αλληλεγγύης απέναντι στη νόμιμη εξουσία. Θαυμασμός μάλιστα για τα λαμόγια του "λάιφ στάιλ" και τους επιτυχημένους της αρπαχτής.Ευγενείς απόγονοι της ληστοκρατίας και των Νταβέληδων, χωρίς μεγάλη συνείδηση του κράτους, της συνοχής, της αποστολής του.
Ετσι μάλλον είναι αξιοσημείωτο γεγονός ότι κυμαίνονται στις 10.000 οι καταγγελίες (τηλεφωνικές, ανώνυμες γραπτές ή επώνυμες) οι οποίες έχουν γίνει στο ΣΔΟΕ και γενικότερα στο υπουργείο Οικονομικών για ύποπτες ή επιλήψιμες περιπτώσεις φοροδιαφυγής.
Οχι απλά παράπονα γιατί δεν κόπηκε κάποια απόδειξη σε εστιατόριο ή θαλασσινό θέρετρο ή γενικόλογες καταγγελίες, αλλά συγκεκριμένες καταστάσεις κλοπής ΦΠΑ από το κράτος, προκλητικής ζωής, απόκρυψης εισοδημάτων και ακινήτων.
Μόνο αυτά; Και πολλές άλλες περιπτώσεις από τις αδήλωτες πισίνες έως τα δήθεν ενοικιαζόμενα - επαγγελματικά σκάφη αναψυχής, τη φοροδιαφυγή συγκεκριμένων τουριστικών επιχειρήσεων (με πρώτες τις Κυκλάδες να τους συναγωνίζονται Ιόνια, Δωδεκάνησα και Κρήτη) και συγκεκριμένων δικηγόρων, μεγαλογιατρών, συμβολαιογράφων. Οχι τόσο πολιτικών μηχανικών, αρχιτεκτόνων, διακινητών καυσίμων, φορτηγατζήδων, κατασκευαστικών εταιρειών κ.λπ.
Και εδώ ασφαλώς υπάρχουν καταγγελίες για φαινόμενα κλοπής ΦΠΑ και φοροδιαφυγής (με άρνηση να κοπούν κανονικές και πλήρες αποδείξεις) αλλά είναι κυρίαρχες.
Υπερτερούν άλλες - όσες προαναφέραμε.
Το ενδιαφέρον είναι ότι πολλές από αυτές τις καταγγελίες είναι επώνυμες.Δικαιολογημένες εάν βασίζονται σε διάθεση να πληρώνουν φόρο και να μην κλέβουν διπλά το κράτος οι "χυδαίοι και οι έξυπνοι", αλλά δημιουργούν προβληματισμό κάποιες περιπτώσεις προσδοκιών "να πάρουμε αμοιβή από την καταδίκη του τάδε φοροκλέφτη"!
Προσδοκίες, που μπορεί να αποκρύπτουν ισχυρή τάση εκδίκησης, ή άλλη κακότητας, που όμως ως κίνητρο δεν ενδιαφέρει τον πρόσφατο φορολογικό νόμο.Το παραδοσιακά ανήθικο ως κίνητρο νομιμοποιείται τώρα -και ορθώς- ως θεσμικό.
Δεν πιάνεις τους φοροφυγάδες με τη μέθοδο της εξομολόγησης ή της θείας κοινωνίας.
Εκείνο που εντυπωσιάζει σ' αυτό το φαινόμενο των 10.000 καταγγελιών για φοροδιαφυγή δεν είναι ασφαλώς η αδιαφορία ή ανικανότητα του κράτους ούτε ο "χαφιεδισμός" και η κακότητα, αλλά όπως φαίνεται και από όλα στοιχεία - η παχυδερμία που χαρακτηρίζει αυτή την κατηγορία επαγγελμάτων και εισοδημάτων. Ζουν καλύτερα κλέβοντας το κράτος, δηλαδή όλους τους άλλους πολίτες. Ανθρωποι της παραοικονομίας και της ανομίας.
Μιχ.Δημητρίου-Αδ.Τύπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου