Ο πρωθυπουργός άφησε στην άκρη το κανόε καγιάκ και προθερμαίνεται με ελαφρά πηδηματάκια και τη βοήθεια ειδικών «προπονητών» από την αλλοδαπή για το νέο άθλημα στο οποίο θα διαπρέψει – και μάλιστα ως επαγγελματίαςκαι όχι ως ερασιτέχνης...
Το νέο άθλημα ονομάζεται κωλοτούμπα και ο Γιώργος Παπανδρέουσυστηματικά και με συντονισμένες ενέργειες ετοιμάζεται για να σπάσει ρεκόρ, διανύοντας με απαράμιλλο στυλ μια έκταση 6.000 στρεμμάτων, όση, δηλαδή, είναι η έκταση του Ελληνικού μαζί με το θαλάσσιο μέτωπο.
Η πρωθυπουργική κωλοτούμπα στις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις που είχε δώσει προεκλογικά στους πολίτες για τη μετατροπή του «φαντάσματος» του πρώην αεροδρομίου σε Μητροπολιτικό Πάρκο προετοιμάζεται αριστοτεχνικά με τη βοήθεια ΜΜΕ και επιφανών (;) επιστημόνων από το εξωτερικό, οι οποίοι προσφέρουν α λα καρτ χωροταξικές και πολεοδομικές λύσεις για μια πόλη στην οποία, εάν τους αφήσεις μόνους στον δρόμο, θα ζητούν με οδυρμούςβοήθεια για να βρουν προσανατολισμό.
Βέβαια θα πείτε ότι ο πρωθυπουργός μάς έχει συνηθίσει στις κωλοτούμπες και μάλιστα σε ό,τι έχει σχέση με προεκλογικές δεσμεύσεις και υποσχέσεις. Μόνο που, σε ό,τι αφορά το Ελληνικό, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά, αφού η επιλογή για την τσιμεντοποίησή του και τη δημιουργία μιας νέας τεράστιας πόλης μέσα στο ήδη τερατώδες Λεκανοπέδιο θα είναι προσωπικήεπιλογή του Παπανδρέου, αφού δεν μπορεί να χρεώσει και αυτή την απόφαση στην τρόικα ούτε μπορεί να επικαλεστεί ότι του έβαλαν το «πιστόλι» στον κρόταφο για να ξεπουλήσει τις δεσμεύσεις του περί Μητροπολιτικού Πάρκου.
Από τον «ανένδοτο» στο... colpo grosso
Πριν από έναν χρόνο, ο Γιώργος, ως εν αναμονή πρωθυπουργός, είχε προβεί σεδήλωση - δέσμευση για το Ελληνικό: είχε πει επί λέξει πως «το ΠΑΣΟΚ, αναγνωρίζοντας την οριακή κατάσταση που επικρατεί και στο Λεκανοπέδιο, προχώρησε πρόσφατα με θάρρος και ευθύνη στην πρόταση για μετατροπήολόκληρου του χώρου του Ελληνικού σε ένα από τα μεγαλύτερα Μητροπολιτικά Πάρκα της Ευρώπης». Ήταν η εποχή που το ΠΑΣΟΚ κατακεραύνωνε το σχέδιο Σουφλιά για τσιμεντοποίηση και ξεπούλημα της έκτασης, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινούνταν και οι φίλα προσκείμενες εφημερίδες.
Η εξουσία, όμως, φαίνεται ότι άλλαξε τη γωνία από την οποία ο πρωθυπουργός βλέπει την έκταση του πρώην αεροδρομίου: τώρα του φαντάζει λίγο μεγαλούτσικη για πάρκο.
Ω! του θαύματος, τον τόνο και τη γραμμή δίνουν κάποιες από τις εφημερίδες που είχαν σηκώσει τον «ανένδοτο του Ελληνικού». Έτσι στο θάρρος και την ευθύνη μπήκε μπόλικο νερό και περνάμε από τα «παχιά» λόγια στις... «αδύνατες» πόλεις.
Η αρχή έγινε με διαρροές του τύπου... «το Ελληνικό δεν είναι αυτή τη στιγμή στις προτεραιότητες της κυβέρνησης εν όψει της οικτρής οικονομικής κατάστασης», που συνήθως συνοδεύονταν και από off the recordεκμυστηρεύσεις του τύπου «κάποιοι παγίδευσαν τον πρόεδρο και τώρα θα είναι δύσκολο να κάνει πίσω». Τίποτε, όμως, δεν είναι δύσκολο όταν υπάρχει σχέδιο και πρόθυμοι υποστηρικτές, όπως για παράδειγμα ο πρωθυπουργικός φίλος, Καταλανός αρχιτέκτονας και πολεοδόμος Χοσέ Αθεμπίγιο, ο οποίος είχε κληθεί τον περασμένο Οκτώβριο από τον πρωθυπουργό να παράσχει συμβουλές και συμμετείχε στο κυβερνητικό κλιμάκιο που είχε επισκεφθεί τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις τού Ελληνικού, του Φαλήρου και του Γαλατσίου.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αθεμπίγιο είπε επί λέξει στο «Βήμα της Κυριακής», στις 14.8:
«Η υλοποίηση ενός πάρκου στο Ελληνικό θα ήταν πέταμα της δημόσιας περιουσίας... Άλλωστε δεν υπάρχει κανένα πάρκο σε οποιαδήποτε μεσογειακή περιοχή. Το πάρκο είναι μια βορειοαμερικανική εφεύρεση... Η Αθήνα θα πρέπει να ακολουθήσει μια θεραπεία αδυνατίσματος, πρέπει να γίνει μια “slim city”, με την εξής έννοια: με απαλλοτριώσεις κατοικιών ή άλλων ακινήτων σε υποβαθμισμένους χώρους στην πρωτεύουσα (οι οποίοι στη συνέχεια ανασχεδιάζονται ως κοινωφελείς δημόσιοι χώροι) και με προσφοράαντίστοιχης στέγης στην περιοχή του νέου αεροδρομίου.
Στο Ελληνικό κατά συνέπεια υλοποιείται εν μέρει νέα δόμηση, αλλά με προδιαγεγραμμένα και σαφή οικιστικά προγράμματα. Δεν απορρίπτει κανείς το πάρκο, αρκεί να είναι ενταγμένο στο πλαίσιο ενός σύνθετου προγράμματος, έτσι ώστε το Ελληνικό να αποτελέσει τον νέο αθηναϊκό αστικό πόλο».
Είναι τυχαίο ότι ο πρωθυπουργικός φίλος και συμβουλάτορας στρώνει το χαλί της τσιμεντοποίησης ακόμα και με βολές κατά των ίδιων των εξαγγελιών του εργοδότη του; Διότι, εν ολίγοις, ο εκ Καταλονίας ορμώμενος διεθνούς φήμης αρχιτέκτονας και πολεοδόμος την «είπε» άγρια στον Γιώργο Παπανδρέου υποστηρίζοντας ότι προεκλογικά δεσμεύτηκε να «πετάξει δημόσια περιουσία» και το χόντρυνε ακόμα περισσότερο χαρακτηρίζοντάς τον«Αμερικανάκι», αφού η δέσμευσή του για το μεγαλύτερο μητροπολιτικό πάρκο της Ευρώπης είναι... «βορειοαμερικανική εφεύρεση»!
Εντύπωση προκαλεί, επίσης, ο ενεστώτας χρόνος που χρησιμοποίησε ο Αθεμπίγιο στη συνέντευξή του, αφού λέει χαρακτηριστικά: «Στο Ελληνικό κατά συνέπεια υλοποιείται εν μέρει νέα δόμηση, αλλά με προδιαγεγραμμένα και σαφή οικιστικά προγράμματα». Και το ερώτημα είναι: «Υλοποιείται» και δενμας το έχουν πει ακόμα; Το γνωρίζουν, τουλάχιστον, οι αρμόδιοι υπουργοί και οι δήμαρχοι της περιοχής;
Μετά τον Αθεμπίγιο τη σκυτάλη πήρε άλλος επιφανής επιστήμονας, ο εκ Χάρβαρντ ορμώμενος καθηγητής Πολεοδομικού Σχεδιασμού Σπύρος Πολλάλης, ο οποίος εκπόνησε για λογαριασμό του υπουργείου Οικονομικών, μέσω της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου, μελέτη για την αξιοποίηση του Ελληνικού το 2008, δηλαδή για λογαριασμό της κυβέρνησης της Ν.Δ.!
Ο Πολλάλης, σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» στις 22 Αυγούστου υποστηρίζει ότι «η πρόταση της δημιουργίας πρασίνου στη συνολική έκταση είναι ανεδαφική» και συμπληρώνει ότι «ο χώρος είναι εκτός κέντρου, έχει πρόβλημα προσβασιμότητας και θα εξυπηρετεί σχετικά μικρό αριθμό πολιτών τού Λεκανοπεδίου». Και ο κ. καθηγητής επαναφέρει την πρότασή του για τη δημιουργία πάρκου στο 1/3 της έκτασης και την απόδοση 4.000 στρεμμάτων για τη δημιουργία εγκαταστάσεων που θα αποδίδουν κέρδη...
Το χρέος του πρωθυπουργού
● Επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο και ειδικά ο ξαφνικός πόνος για την αξιοποίηση του Ελληνικού, όπως και η επιστράτευση επιστημόνων που θέλουν να μας πείσουν ότι η δημιουργία πρασίνου σε δημόσια γη είναι «ξεπούλημα»...
● επειδή δεν είναι τυχαίο ότι μας αντιμετωπίζουν σαν άσχετους και ξεπερασμένους σε σχέση με τη νέα φιλοσοφία της οικιστικής και της πράσινης ανάπτυξης...
● και επειδή δεν είναι τυχαίο ότι το φρούτο της εποχής «σύμπραξη δημόσιων και ιδιωτικών φορέων» θέλει να βάλει χέρι στην πράσινη ανάπτυξη επειδή εκεί μυρίστηκε «ζεστό» χρήμα και εξασφαλισμένους πόρους χωρίς ρίσκο...
ο πρωθυπουργός οφείλει να ξεκαθαρίσει εάν επιμένει στη δέσμευσή του «για μετατροπή ολόκληρου του χώρου του Ελληνικού σε ένα από τα μεγαλύτερα Μητροπολιτικά Πάρκα της Ευρώπης». Οφείλει να επαναδεσμευτεί και να παρουσιάσει ένα σχέδιο σε βάθος χρόνου για τη σταδιακή μετατροπή του πρώην αεροδρομίου σε χώρου πρασίνου και δραστηριοτήτων που δεν θα έχουνκαμιά σχέση με οικιστική ανάπτυξη και «βαριές» εμπορικές χρήσεις.
ΥΓ.: Ορισμένοι χειροκροτούν τον Αθεμπίγιο ως τον επιστήμονα που ήρθε να μας ανοίξει τα μάτια και να μας πει το «αυτονόητο», ότι... το Ελληνικό δεν μπορεί να γίνει μόνο πάρκο, αλλά αντίθετα θα πρέπει να απαλλοτριωθούν υποβαθμισμένες περιοχές στην Αθήνα για να αποδοθούν ως ελεύθεροι χώροι και αντίστοιχα η δόμηση να «μεταφερθεί» στο Ελληνικό.
Μα, αγαπητοί, αυτή είναι εδώ και χρόνια η πρόταση που έχει διατυπώσει οΣτέφανος Μάνος! Εκείνος πρώτος παρουσίασε εναλλακτικό σχέδιο που προέβλεπε όσα τετραγωνικά κατεδαφίζονται για παράδειγμα στην Κυψέλη τόσα να οικοδομούνται στο Ελληνικό. Αλήθεια, για τόσο ανόητους μας περνάτε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου