ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΧΑΡΤΗΣ

international visitors from 24-5-2010

free counters

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΜΑ ΜΙΑΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΗΣ ΜΑΝΑΣ ΤΟΥ ΟΕΚ-ΟΕΕ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΦΤΥΣΙΜΟ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ 199 ΛΑΜΟΓΙΩΝ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2



1 ΜΑΡ 2012

Επειδή ήξερα ότι η απόλυσή μου θα σας έδινε μεγάλη χαρά , είπα να σας την χαρίσω....Απολαύστε την!!!


Καλησπέρα σας ,
 

Τα ευχάριστα νέα που σας έχω είναι, ότι μπορείτε να χαρείτε επιτέλους.... Απολύθηκα !!!!

1400 "κοπρόσκυλα" του δημοσίου, από αύριο λιγότερα στην καμπούρα σας!!
1400 "κοπρόσκυλα" από 2 υπηρεσίες που καταργήθηκαν με την υπογραφή του χθεσινού μνημονίου!

Ξάφνου , σε μια νύχτα , η Τρόϊκα, το μνημόνιο, και το Ελληνικό Κοινοβούλιο, χτύπησαν την καρδιά της κοινωνικής πολιτικής!

Δύο υπηρεσίες, ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας και ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας, οι μοναδικές υπηρεσίες όπου επιτελούσαν κοινωνικό έργο , καταργήθηκαν σε μία νύχτα!

Το περίεργο είναι ότι δεν είχαν καμία σχέση ή εξάρτηση, από τον κρατικό προϋπολογισμό, ούτε ήταν προβληματικοί οργανισμοί, αντιθέτως ήταν ...υπηρεσίες πρώτης γραμμής.

Οι πόροι τους ήταν από τις εισφορές των εργαζομένων, και αυτονόητο είναι, ότι ανήκει στα περιουσιακά στοιχεία του ΄Ελληνα Εργαζόμενου και όχι στο Κράτος!

Δύο υπηρεσίες όπου αντικείμενό τους ήταν οι εργαζόμενοι , τα χαμηλά εισοδήματα, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες , ΑΜΕΑ, οι ανάπηροι, οι άγαμες μητέρες, τα νέα ζευγάρια, και οι εργαζόμενες μητέρες!

Στον αέρα μένουν το πρόγραμμα επιδότησης ενοικίου που τρέχει, τα χιλιάδες δάνεια εκταμιευμένα και μη θα μετατεθούν στις τράπεζες, τα παραχωρητήρια των εργατικών κατοικιών που είναι σε εκκρεμότητα σε παλιούς οικισμούς, οικισμοί που βρίσκονται σε εξέλιξη, άλλοι που δεν έχει ξεκινήσει καν η διαδικασία της κλήρωσης , άλλοι που έχουν δημοπρατηθεί, 20 συνολικά οικισμοί,σε πανελλαδικό επίπεδο.

Κλείνουν 25 παιδικοί σταθμοί πανελλαδικά που λειτουργούσαν με πλήρη σίτιση και εντελώς δωρεάν, τ και σταματάει το πρόγραμμα του κοινωνικού τουρισμού. Ο ήλιος και η θάλασσα πλέον θα είναι αποκλειστικό προνόμιο των εχόντων και κατεχόντων και των τουριστών και φίλων και συνεταίρων μας....

Επίσης σημαντικό είναι και το χτύπημα στου συνδικαλιστικού κινήματος, το οποίο υποστηριζόταν από την Εργατική Εστία.
Καταργείται η κοινωνική στέγη, καταργείτε το όνειρο του ΄Ελληνα, να έχει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του!!!

Και το κακό φυσικά δεν σταματάει εδώ, ο στόχος τους ήταν το χρήμα των δύο αυτών υπηρεσιών.
Ζεστό-ζωντανό χρήμα (το οποίο φυσικά είναι του ΄Ελληνα Εργαζόμενου) από τους δύο Οργανισμούς 500 εκατομμύρια ευρώ και ακίνητη περιουσία πολλών δις εκατομμυρίων από οικόπεδα φιλέτα, καταστήματα, κτίρια και διάφορα άλλα περιουσιακά στοιχεία!

΄Ολα αυτά τα διαλύουν σε μια νύχτα, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς να ξέρουμε την τύχη τους και χωρίς διαφάνεια!
Το΄χω ξαναπεί εδώ μέσα, καμάρωνα για τη δουλειά μου. Καμάρωνα και ήμουν ερωτευμένη με την υπηρεσία μου!

Χαιρόμουν όταν οι δικαιούχοι, αγόραζαν σπίτι και την επόμενη μέρα ερχόταν να μας κεράσουν , χαιρόμουν όταν οι γιαγιάδες μετά την επιταγή της επιδότησης ενοικίου, έφτιαχναν πίτες και μας έφερναν να μας κεράσουν! ΄Ενιωθα συγκίνηση , όταν άγνωστοι δικαιούχοι, στην γιορτή μου, ξετρύπωναν από τον τηλεφωνικό κατάλογο τ΄όνομά μου και μου έπαιρναν να μου ευχηθούν.

΄Ενοιωθα ευλογημένη που υπηρετούσα σ΄αυτήν την υπηρεσία. ΄Εδινα κι έπαιρνα, απ΄ αυτήν την δουλειά , και νομίζω πως λίγοι άνθρωποι έχουν την τύχη να το βιώσουν αυτό.

Δε μου χαρίστηκε , πάλεψα για να την κερδίσω, μπήκα μέσω γραπτού διαγωνισμού με τον Νόμο Πεπονή, οι αποδοχές μας ήταν οι κατώτερες που "κυκλοφορούσαν" στο δημόσιο, αλλά ούτε αυτό με "ανάγκασε" να κάνω μετάταξη ή να την απαρνηθώ!

Τα τελευταία 8 χρόνια της ζωής μου, παλεύω μόνη μου, με 2 κόρες, με πολλές και μεγάλες δυσκολίες, όμως δεν φοβήθηκα.

Η αλήθεια είναι ότι εντελώς αναπάντεχα και ξαφνικά , έχασα την γη κάτω από πόδια μου ..... σε μια στιγμή.

Μου κλέψαν την δύναμή μου !!!!

΄Ομως ακόμη ορίζω τα χέρια μου και το μυαλό μου.

Το κουράγιο μου και την ελπίδα μου ακόμη μου ανήκουν...
Είμαι αποφασισμένη να μην παραδοθώ!!!

Υ.Γ. Επειδή ήξερα ότι η απόλυσή μου θα σας έδινε μεγάλη χαρά , είπα να σας την χαρίσω....Απολαύστε την!!!
 

Ιωαννίδου Βούλα
ΟΕΚ θεσ/νικης
Παν Παν

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

ΚΑΘΙΚΙΑ........... Τ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ........


Δεν σας χρωστάμε ούτε μια δεκάρα


Δεν σας χρωστάμε ούτε μια δεκάρα
Με όσους τα φάγατε μαζί να μοιραστείτε τα χρέη και
να ξεπουλήσετε τις περιουσίες σας, για να βρείτε λεφτά
.
Δουλεύω 25 χρόνια κι έχω πληρώσει το ταμείο μου μέχρι τη τελευταία δεκάρα που όφειλα. Εχω πληρώσει από το μισθό μου ανελειπώς ότι όφειλα.
Το ίδιο κι οι γονείς μου που ζουν με μια φτωχοσύνταξη.

Δεν έκλεψα, δεν πήρα ποτέ μίζα ή φακελλάκι για τίποτα, δεν μπήκα σε καμιά δουλειά με μέσον.
Δούλεψα σαν το σκυλί για να τα βγάλω πέρα.
Δεν έφαγα από καμιά πίτα και δεν ευνοήθηκα ποτέ από ένα κράτος που δεν ξέρει καν την ύπαρξή μου εκτός από όταν μου ζητάει λεφτά.
Δεν πήρα άδεια με μέσον, δεν έχτισα αυθαίρετα, δεν λάδωσα καμιά πολεοδομία, εφορία, γιατρούς, δικηγόρους και λοιπές ευγενείς κατηγορίες.
Μένω με νοίκι και το πληρώνω στην ώρα μου, θυσίασα κάθε μικρή χαρά για να πληρώνω λογαριασμούς και για να είμαι μόνιμα έντιμη και με το κούτελο καθαρό.

ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ
ΔΕΝ ΕΚΛΕΨΑ ΚΑΝΕΝΑΝ
ΔΕΝ ΕΥΝΟΗΘΗΚΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ.



Και όσες φορές χρειάστηκα περίθαλψη, πρόνοια, βοήθεια, το κράτος ήταν απών.
Τα παιδιά μου σπούδασαν στα δήθεν δωρεάν σχολεία σας και για να περάσουν στο πανεπιστήμιο πλήρωνα τη παραπαιδεία σας.
Οι γονείς μου πλήρωναν 40 χρόνια ασφάλιστρα και όταν αρρώστησαν δεν βρήκαν κρεβάτι τσάμπα.
Οταν έχανα τη δουλειά μου έπαιρνα ένα επίδομα ντροπής και βίωνα μόνη το Γολγοθά μου.

Δεν ξέρω αν άλλοι ξυπνάνε τώρα, αν άλλοι χάνουν τώρα τα κεκτημένα, αν άλλοι χόρτασαν και τώρα άρχισαν να πεινάνε αλλά εγώ και κάποιες άλλες χιλιάδες απλών φτωχών ανθρώπων δεν είχαμε κεκτημένα ποτέ, δεν χορτάσαμε ποτέ, δεν ζήσαμε με άνεση ποτέ.

Δεν υπάρχει υπομονή πλέον. Μέχρι εδώ.
Το μυαλό μας αρχίζει και στρίβει επικίνδυνα.
Δεν υπάρχει αντοχή για άλλη κοροϊδία, για άλλη κλεψιά, για άλλη μιζέρια.

Και δεν υπάρχει πλέον ΕΥΓΕΝΕΙΑ.

Δεν μπορεί κανένας άνθρωπος να δεχτεί έτσι ήσυχα και υποτακτικά τη σφαγή του.
Δεν είμαστε ντροπιασμένοι, δεν είμαστε δουλικά, δεν είμαστε σκουπίδια.

Υπήρξε μια περίοδος που ήμασταν όλοι σαστισμένοι, πολλοί δεν ήξεραν που πάει το βιολί, δεν ήξεραν αν έπρεπε να περιμένουν λίγο ακόμα ή να ξεσπάσουν.

Από χτες αποδεικνύεται πλέον πέραν κάθε αμφιβολίας πως
ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΣ.

Η μάνα μου που παίρνει μια κωλο σύνταξη δεν πρόκειται να σας πληρώσει φόρο.

Τα παιδιά μου δεν θα τα αφήσω να δουλεύουν με 400 ευρώ 12 και 14 ώρες και να μάθουν να είναι υποτακτικά και αναξιοπρεπή. Θα τα παροτρύνω να βγουν στο δρόμο, να πεινάσουν, να μην ανεχτούν άλλο τέτοια ντροπή.

Θα πεινάσω, μπορεί να κόψω το ηλεκτρικό και να έχω ένα κερί, μπορεί να φτάσω στο τελευταίο σκαλί μιζέριας, να μείνω στο δρόμο, να ζήσω σαν αγρίμι, αλλά δεν θα πάω πλέον με το πρόγραμμά σας.

Υπάρχουμε εμείς που δεν ήμασταν του «τα φάγαμε όλοι μαζί», δεν πήραμε τίποτα από τη πίτα, δεν καταδεχτήκαμε να γλύψουμε, να ταπεινωθούμε, να ξεπουληθούμε.
Ο παππούς μου κι ο πατέρας μου κι εγώ δουλέψαμε, ιδρώσαμε, πονέσαμε, βασανιστήκαμε.

Δεν σας χρωστάμε ούτε μια δεκάρα. Δεν έχουμε καμιά υποχρέωση να ανεχτούμε τις τιμωρίες και τις υποδείξεις εκείνων που δεν έχουν καμιά σχέση με τη ζωή μας, τα βάσανά μας, τα όνειρά μας. Μας χρωστάτε όσα μας κρατήσατε από τη δουλειά μας, όσα σας δώσαμε πληρώνοντας συνέχεια, ασταμάτητα για να τα κλέβετε και να κάνετε λογαριασμούς και βίλες.

Με όσους τα φάγατε μαζί να μοιραστείτε τα χρέη και να ξεπουλήσετε τις περιουσίες σας και τις δικές τους, για να βρείτε λεφτά αν δεν έχετε. Με τους εκβιαστές εσείς έχετε αλισβερίσια, μαζί τα κανονίζετε χρόνια τώρα να κάνετε ξεκαθάρισμα λογαριασμών όπως κάνουν οι μαφιόζοι.

Είναι μεγάλη ντροπή με τη χορτασμένη κοιλάρα σας να κλέβετε από τη σύνταξη που έχει ένα γεροντάκι των 400 ευρώ. Να κλέβετε από τη ζωή των νέων. Να κλέβετε από τη ζωή των απλών φτωχών ανθρώπων που παλεύουν για ένα ψευτο μεροκάματο . Να κλέβετε από την υγεία, από τη παιδεία, από τη πρόνοια του λαού για να γεμίσετε τα άδεια ταμεία που εσείς αδειάσατε.

Κι όχι μόνο. Να ξεπουλάτε σε τιμή ευκαιρίας, χωρίς κανένα έλεγχο, χωρίς να λογοδοτήσετε σε κανέναν ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ.

Δεν μας εγγυάται κανείς πλέον πως δεν θα μας πουλήσετε όλους κοψοχρονιά σαν σκλάβους στις νέες αποικίες.

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΔΕΚΑΡΑ.

Οι ζωές μας θα γίνουν ελεύθεροι σκοπευτές πάνω στην ασυδοσία σας.

Μας θίξατε. Μας προσβάλλατε πολύ άγρια. Μας πίνετε το αίμα.

Τα ψέματα τέλειωσαν.

ΘΑ ΤΑ ΓΥΡΙΣΩ ΟΛΑ ΑΝΑΠΟΔΑ. ΜΑΡΤΥΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ!!


ΠΗΓΗ: Δεν σας χρωστάμε ούτε μια δεκάρα http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/02/blog-post_6572.html#ixzz1nfGKU9Mv

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

ΕΓΩ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΚΡΕΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ..............


Τη στιγμή που ένας στους δύο Έλληνες νέους είναι άνεργος, 25.000 άστεγοι περιπλανώνται στους δρόμους της Αθήνας, το 30% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχιας, χιλιάδες οικογένειες υποχρεούνται να βάλουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα προκειμένου να μην πεθάνουν από την πείνα και το κρύο, νεόφτωχοι και πρόσφυγες δίνουν μάχες για τους σκουπιδοτενεκέδες στους δημόσιους χώρους, οι «σωτήρες» της Ελλάδας, υπό το πρόσχημα ότι οι Έλληνες «δεν καταβάλουν αρκετές προσπάθειες», επιβάλλουν ένα νέο σχέδιο βοήθειας που διπλασιάζει τη χορηγούμενη θανατηφόρα δόση. Ένα σχέδιο που καταργεί το εργατικό Δίκαιο και καταδικάζει τους φτωχούς σε ακραία ένδεια, εξαφανίζοντας παράλληλα τις μεσαίες τάξεις. Ο στόχος δεν είναι σε καμία περίπτωση η «σωτηρία» της Ελλάδας: όλοι οι οικονομολόγοι που είναι άξιοι του ονόματός τους συμφωνούν επ’ αυτού. Το ζητούμενο είναι να κερδηθεί χρόνος προκειμένου να σωθούν οι πιστωτές ενώ παράλληλα η χώρα οδηγείται σε μια προδιαγεγραμμένη χρεοκοπία. Πρωτίστως, το ζητούμενο είναι να μετατραπεί η Ελλάδα σε εργαστήριο μιας κοινωνικής μεταλλαγής που θα γενικευθεί, σε έναν δεύτερο χρόνο, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το μοντέλο που δοκιμάζεται πάνω στους Έλληνες είναι εκείνο μιας κοινωνίας χωρίς δημόσιες υπηρεσίες, στο πλαίσιο της οποίας τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα ιατρικά κέντρα κατεδαφίζονται, η υγεία καθίσταται προνόμιο των πλουσίων, οι ευπαθείς πληθυσμοί προορίζονται για μια προγραμματισμένη εξόντωση, ενώ όσοι εξακολουθούν να έχουν μια εργασία καταδικάζονται σε ακραίες μορφές εργασιακής επισφάλειας και οικονομικής εξαθλίωσης. Προκειμένου όμως αυτή η αντεπίθεση του νεοφιλελευθερισμού να πετύχει τον στόχο της χρειάζεται… να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς που καταργεί τα πλέον στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Με διαταγή των σωτήρων, βλέπουμε λοιπόν να εγκαθίστανται στην Ευρώπη κυβερνήσεις τεχνοκρατών που περιφρονούν τη λαϊκή κυριαρχία. Πρόκειται για ένα σημείο καμπής όσον αφορά στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα στο πλαίσιο των οποίων βλέπουμε τους «αντιπροσώπους του λαού» να εξουσιοδοτούν εν λευκώ τους ειδικούς και τους τραπεζίτες, απαρνούμενοι την υποτιθέμενη εξουσία τους να αποφασίζουν. Ένα είδος κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, το οποίο προσφεύγει, μεταξύ άλλων, και σε ένα διευρυμένο κατασταλτικό οπλοστάσιο απέναντι στις λαϊκές διαμαρτυρίες. Έτσι, από τη στιγμή που οι βουλευτές επικύρωσαν την διαμετρικά αντίθετη με την εντολή που είχαν λάβει σύμβαση που τους υπαγόρευσε η Τρόικα (Ευρωπαϊκή Ένωση, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), μια εξουσία στερούμενη δημοκρατικής νομιμότητας υποθήκευσε το μέλλον της χώρας για τα επόμενα τριάντα ή σαράντα χρόνια. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να δημιουργήσει έναν δεσμευμένο τραπεζικό λογαριασμό στον οποίον θα κατατίθεται απευθείας η βοήθεια προς την Ελλάδα προκειμένου να χρησιμοποιείται αποκλειστικά προς όφελος του χρέους. Τα έσοδα της χώρας οφείλουν να αφιερώνονται κατά «απόλυτη προτεραιότητα» στην εξόφληση των πιστωτών και, εφόσον παραστεί ανάγκη, να κατατίθενται απευθείας σε αυτόν τον λογαριασμό την διαχείριση του οποίου έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Σύμβαση υπαγορεύει ρητά ότι κάθε νέα υποχρέωση που θα προκύπτει στο πλαίσιό της θα διέπεται από το αγγλικό δίκαιο, το οποίο απαιτεί υλικές εγγυήσεις, ενώ οι διενέξεις θα εκδικάζονται από τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, με την Ελλάδα να έχει αποποιηθεί εκ των προτέρων κάθε δικαίωμα προσφυγής ενάντια σε όποια κατάσχεση αποφασίσουν οι πιστωτές της. Για να ολοκληρωθεί η εικόνα, οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν ανατεθεί σε ένα Ταμείο υπό τη διαχείριση της Τρόικας στο οποίο θα κατατίθενται οι τίτλοι ιδιοκτησίας των δημοσίων αγαθών. Εν συντομία, έχουμε να κάνουμε με μια γενικευμένη λεηλασία, χαρακτηριστικό γνώρισμα του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού που προσφέρει εν προκειμένω στον εαυτό του μια θεσμική καθοσίωση. Στο βαθμό που πωλητές και αγοραστές θα κάθονται στην ίδια πλευρά του τραπεζιού, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι το εν λόγω εγχείρημα ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί πραγματικό συμπόσιο για τους αγοραστές. Όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως τώρα είχαν ως μοναδικό αποτέλεσμα την εμβάθυνση του ελληνικού εθνικού χρέους το οποίο, με τη βοήθεια των σωτήρων που δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια, έχει κυριολεκτικά εκτοξευθεί στα ύψη προσεγγίζοντας το 170% ενός ακαθάριστου εθνικού προϊόντος σε ελεύθερη πτώση, ενώ το 2009 δεν αντιπροσώπευε παρά το 120%. Μπορεί κανείς να στοιχηματίσει ότι αυτός ο εσμός σχεδίων σωτηρίας -τα οποία παρουσιάζονται κάθε φορά ως «τελικά»- δεν στόχευε παρά στο να εξασθενίσει ολοένα και περισσότερο τη θέση της Ελλάδας ούτως ώστε, στερούμενη κάθε δυνατότητας να προτείνει από μόνη της τους όρους μιας ανασυγκρότησης , να εξαναγκαστεί να εκχωρήσει τα πάντα στους πιστωτές της υπό τον εκβιασμό «καταστροφή ή λιτότητα». Η τεχνητή και καταναγκαστική επιδείνωση του προβλήματος του χρέους χρησιμοποιήθηκε σαν όπλο εφόδου για την άλωση μιας κοινωνίας στο σύνολό της. Σκόπιμα χρησιμοποιούμε εδώ όρους που ανήκουν στη στρατιωτική ορολογία: πρόκειται σαφώς για έναν πόλεμο που διεξάγεται με τα μέσα της οικονομίας, της πολιτικής και του δικαίου, έναν πόλεμο ταξικό εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας. Και τα λάφυρα που η χρηματοπιστωτική τάξη υπολογίζει να αποσπάσει από «τον εχθρό» είναι τα κοινωνικά κεκτημένα και τα δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά αυτό που διακυβεύεται σε τελική ανάλυση είναι η δυνατότητα για μια ανθρώπινη ζωή. Και η ζωή εκείνων που δεν παράγουν ή δεν καταναλώνουν αρκετά σε σύγκριση με τις στρατηγικές μεγιστοποίησης του κέρδους, δεν πρέπει να διατηρηθεί. Έτσι, η αδυναμία μιας χώρας πιασμένης στη μέγγενη της χωρίς όρια κερδοσκοπίας και των καταστροφικών σχεδίων σωτηρίας, γίνεται η μυστική πόρτα από την οποία εισβάλλει βίαια ένα μοντέλο κοινωνίας σύμφωνο προς τις απαιτήσεις του νέο-φιλελεύθερου φονταμενταλισμού. Μοντέλο που προορίζεται για ολόκληρη την Ευρώπη και πέραν αυτής. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα, και γι αυτό η υπεράσπιση του ελληνικού λαού δεν είναι συρρικνώσιμη σε μια χειρονομία αλληλεγγύης ή αφηρημένης ανθρωπιάς: διακυβεύεται το μέλλον της δημοκρατίας και η τύχη των ευρωπαϊκών λαών. Παντού η «επιτακτική αναγκαιότητα» μιας «οδυνηρής αλλά σωτήριας» λιτότητας θα μας παρουσιαστεί ως το μέσον για να αποφύγουμε τη μοίρα της Ελλάδας, ενώ οδηγεί κατευθείαν σε αυτήν. Μπροστά σε αυτή την οργανωμένη επίθεση ενάντια στην κοινωνία, μπροστά στην καταστροφή και των τελευταίων νησίδων της δημοκρατίας, καλούμε τους συμπολίτες μας, τους γάλλους και ευρωπαίους φίλους μας να εκφρασθούν σθεναρά. Δεν πρέπει να αφήσουμε το μονοπώλιο του λόγου στους ειδήμονες και στους πολιτικάντηδες. Το γεγονός ότι το αίτημα κυρίως των γερμανών και των γάλλων ιθυνόντων είναι η απαγόρευση πλέον των εκλογών στην Ελλάδα μπορεί να μάς αφήνει άραγε αδιάφορους; Ο στιγματισμός και η συστηματική δυσφήμηση ενός λαού δεν θα άξιζε άραγε μια απάντηση; Είναι δυνατόν να μην υψώσουμε την φωνή μας ενάντια στη θεσμική δολοφονία του ελληνικού λαού; Και μπορούμε άραγε να σιωπούμε μπροστά στην καταναγκαστική εγκαθίδρυση ενός συστήματος που θέτει εκτός νόμου ακόμη και την ίδια την ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης; Βρισκόμαστε σε ένα σημείο μη επιστροφής. Είναι επείγον να δώσουμε τη μάχη των αριθμών και τον πόλεμο των λέξεων για να αναχαιτίσουμε την ακραίο-φιλελεύθερη ρητορική του φόβου και της παραπληροφόρησης. Είναι επείγον να αποδομήσουμε τα μαθήματα ηθικής που συσκοτίζουν την πραγματική διαδικασία που εκτυλίσσεται μέσα στην κοινωνία. Είναι κάτι περισσότερο από επείγον να απομυθοποιήσουμε τη ρατσιστική εμμονή περί ελληνικής «ιδιαιτερότητας» που φιλοδοξεί να αναγάγει τον υποτιθέμενο εθνικό χαρακτήρα ενός λαού (τεμπελιά ή κατά βούληση πονηριά) σε πρωταρχική αιτία μιας κρίσης η οποία στην πραγματικότητα είναι παγκόσμια. Αυτό που μετρά σήμερα δεν είναι οι ιδιαιτερότητες, πραγματικές ή φαντασιακές, αλλά τα κοινά: η τύχη ενός λαού που θα επηρεάσει και τους άλλους. Πολλές τεχνικές λύσεις έχουν προταθεί για να βγούμε από το δίλημμα «ή καταστροφή της κοινωνίας ή πτώχευση» (πράγμα που σημαίνει, το βλέπουμε σήμερα: «και καταστροφή και πτώχευση). Όλες οι λύσεις πρέπει να εξεταστούν σαν στοιχεία στοχασμού προκειμένου να οικοδομήσουμε μιαν άλλη Ευρώπη. Αλλά κατ’ αρχάς πρέπει να καταγγείλουμε το έγκλημα, να αναδείξουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός λαός, εξ αιτίας των «σχεδίων βοήθειας» τα οποία έχουν συλληφθεί από και για τους κερδοσκόπους και τους πιστωτές. Τη στιγμή που ένα κίνημα υποστήριξης υφαίνεται σε όλο τον κόσμο, όπου τα δίκτυα Ιντερνέτ βουίζουν από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, οι γάλλοι διανοούμενοι θα ήταν άραγε οι τελευταίοι που θα ύψωναν τη φωνή τους υπέρ της Ελλάδας; Χωρίς να περιμένουμε περισσότερο, ας πολλαπλασιάσουμε τα άρθρα, τις παρεμβάσεις στα μέσα, τις συζητήσεις, τις εκκλήσεις, τις διαδηλώσεις. Γιατί κάθε πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη, κάθε πρωτοβουλία είναι επείγουσα. Σε ό,τι μας αφορά, ιδού τι προτείνουμε: να προχωρήσουμε τάχιστα στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής επιτροπής διανοουμένων και καλλιτεχνών για την αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό που αντιστέκεται. Αν δεν είμαστε εμείς, ποιος θα είναι; Αν δεν είναι τώρα, πότε θα είναι; Βίκη ΣΚΟΥΜΠΗ, Αρχισυντάκτρια του περιοδικού αλήthεια, Αθήνα. Michel SURYA, Διευθυντής του περιοδικού Lignes, Παρίσι. Δημήτρις Βεργέτης, Διευθυντής του περιοδικού αλήthεια. Και Daniel ALVARO Alain BADIOU Jean-Christophe BAILLY Etienne BALIBAR Fernanda BERNARDO Barbara CASSIN Bruno CLEMENT Danièle COHEN-LEVINAS Yannick COURTEL Claire DENIS Georges DIDI-HUBERMANN Roberto ESPOSITO Francesca ISIDORI Pierre-Philippe JANDIN Jèrôme LEBRE Jean-Clet MARTIN Jean-Luc NANCY Jacques RANCIERE Judith REVEL Elisabeth RIGAL Jacob ROGOZINSKI Avital RONELL Ugo SANTIAGO Beppe SEBASTE Michele SINAPI Enzo TRAVERSO
http://udemand.wordpress.com 

MNHMONIAKOI KAI ANTIMNHMONIAKOI


Οι αρχοντοχωριάτες «Μνημονιακοί»


Νομίζω πως οι «Μνημονιακοί» είναι τόσο περήφανοι που είναι «Μνημονιακοί» ώστε αν ήταν δυνατόν, θα είχαν κοινή στολή. Μάλλον, όμως, αυτό απαγορεύεται από το εγχειρίδιο, για να φαίνεται πως ανήκουν σε διαφορετικές κοινωνικοικονομικές τάξεις και ότι η υποστήριξη του Μνημονίου γίνεται αυθορμήτως.
Οι «Μνημονιακοί», λοιπόν, έχουν μεγάλη πλάκα. Κυρίως επειδή αντιμετωπίζουν όλους τους υπόλοιπους ως περιθώριο, ακροαριστερούς, τρομοκράτες, παρακμιακούς και τριτοκοσμικούς. Είναι, μάλλον, αυτό το εγκεφαλικό μανικιούρ που τους έχουν κάνει και θεωρούν πως ανήκουν σε μια καλύτερη πνευματική τάξη από τους υπόλοιπους.
Πάντα φρεσκοξυρισμένοι ή με αυστηρά περιποιημένο μουσάκι, οι «Μνημονιακοί» μοιάζουν με πλασιέ ασφαλειών που γυρνούν από πόρτα σε πόρτα και ανέχονται κάθε είδους ταπείνωση, αρκεί να πουλήσουν το συμβόλαιο και να πάρουν το ποσοστό τους.
Και, φυσικά, έτσι όπως είναι εξοργιστικά ψύχραιμοι και αλαζόνες, κατά πως απαιτεί το εγχειρίδιό τους, οι εξευτελισμοί που δέχονται από τους «αγροίκους» που στέκονται κριτικά ή αρνητικά στο προϊόν τους, δηλαδή το Μνημόνιο, είναι πολύ συχνοί.
Οι «Μνημονιακοί» είναι ευρωλάτρες. Γενικώς! Λάτρεις του ευρώ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, των ευρωδανείων, των ευρωπαίων επιτρόπων και ό,τι άλλο ξεκινά ή εμπεριέχει το –ευρώ.
Θεωρούν ότι η θέση της Ελλάδας βρίσκεται απαραίτητα στα «σαλόνια» της ευρωπαϊκής οικονομικής ένωσης, εκεί δηλαδή που βρίσκονται όλες οι καθώς πρέπει ευρωπαϊκές κόρες, όπως η Εσθονία, η Μάλτα, η Σλοβακία, η Σλοβενία, το Μαυροβούνιο, το Κόσοβο και άλλες λαμπερές παρουσίες.
Βέβαια, οι «Μνημονιακοί» βλέπουν μόνο τη Γερμανία, την Αυστρία και το Λουξεμβούργο, αλλά πάντα αντιμετώπιζαν πρόβλημα με τη συνολική αντίληψη της πραγματικότητας και επέλεγαν να βλέπουν μόνο ό,τι τους βολεύει.
Ακόμη κι έτσι, όμως, οι «Μνημονιακοί» παραδέχονται ότι ο Κώστας Σημίτης ήταν ένας μεγάλος ηγέτης που έβαλε παράνομα την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, πλαστογραφώντας την οικονομική της κατάσταση.
Επίσης, οι «Μνημονιακοί» θεωρούν την εξαθλίωση των Ελλήνων εργαζομένων ως απαραίτητο βήμα για τη «σωτηρία» της χώρας μας και την παραμονή της στην Ευρωζώνη. Οι «Μνημονιακοί» επιμένουν ότι οι ίδιοι ουδέποτε είχαν κάποια εμπλοκή στο σημερινό κατάντημα της ελληνικής οικονομίας, καθώς «δε συμμετείχαν σε κομματικούς μηχανισμούς».
Άσπιλοι και δίχως καμία ευθύνη, λοιπόν, για το παρελθόν μας, οι «Μνημονιακοί», καταφεύγουν σε ανάθεμα των «ακροαριστερών και ακροδεξιών ουρακουτάγκων που σήμερα επιθυμούν την επιστροφή στη δραχμή». Ως εκ τούτου, για το ότι φτάσαμε στο γκρεμό δεν ευθύνονται αυτοί. Από την άλλη, για τη βέβαιη χρεωκοπία μας και την έξοδο από την ευρωζώνη, πάλι θα ευθύνονται κάποιοι άλλοι.
Οι ίδιοι προφανώς θεωρούν εαυτούς επισκέπτες που ήρθαν από κάποιον άλλον πλανήτη για να μας πείσουν απλώς ότι το Μνημόνιο είναι καλό πράγμα. Το ότι βρίσκονται σε εντεταλμένη αποστολή είναι δεδομένο, όμως δε νομίζω πως όλοι αυτοί ασχολήθηκαν ξαφνικά με την πολιτική στην Ελλάδα, ενώ πριν την κρίση ήταν εντελώς ανεξάρτητοι και αμέτοχοι των εξελίξεων.
Παρά ταύτα, οι «Μνημονιακοί» ενώ βρίζουν και απαξιώνουν ως σχεδόν καθυστερημένη πνευματικά την πλειοψηφία των Ελλήνων που «δεν αντιλαμβάνεται ως υπέρτατη τιμή και απόλαυση την εξαθλίωσή της» και ενώ υμνούν τον πλαστογράφο Σημίτη για την «επιτυχία» του, επιμένουν να παραμείνουμε στα ακριβά σαλόνια της ευρωζώνης.
Μα, τι να κάνουμε άραγε εμείς «οι τριτοκοσμικοί» στα μεγάλα σαλόνια; Πώς μας αξίζει να παραμείνουμε εφόσον μπήκαμε σε αυτά εξαπατώντας τους νοικοκυραίους και αφελείς Γερμανούς;
Αγαπητοί «Μνημονιακοί» είστε αρχοντοχωριάτες, ξιπασμένοι και κομπλεξικοί Βαλκάνιοι. Είστε μαντάμ Σουσούδες. Είστε περιπλανώμενες μετριότητες και κάτω από τα κοστούμια σας φοράτε τρύπια σώβρακα. Αυτό είστε.
Η κριτική σας, με έχει θίξει πολλές φορές, ως έναν από εκείνους που αντιδρούν στα μέτρα, στην εξαθλίωση και στο ξεπούλημα που φέρνουν τα Μνημόνια. Δεν είστε «Μνημονιακοί»· είστε απατεωνίσκοι φτωχοδιάβολοι. Κατηγορείτε όλους εμάς που χεστήκαμε για το ευρώ σας ότι το κάνουμε επειδή έχουμε οικονομικά συμφέροντα.
Μας κατηγορείτε ότι αρνούμαστε να θυσιάσουμε τη ζωή μας για τη σωτηρία των τραπεζών, επειδή έχουμε καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ σε τράπεζες του εξωτερικού κι επιθυμούμε την επιστροφή στη δραχμή ώστε να μπορέσουμε να αγοράσουμε φτηνά οικόπεδα.
Μέχρι και ο τελευταίος σας γκουρού, ο Πόλ Τόμσεν του ΔΝΤ, γελάει μαζί σας καθώς σας έβαλε να υπερασπίζεστε την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης εκεί γύρω στο θάνατο, ενώ ο ίδιος σας αποχαιρέτησε βγαίνοντας στη σύνταξη (σύμφωνα με την επίσημη θέση του ΔΝΤ) στα 57 του χρόνια.
Ναι λαμόγια μου. Ανακλήθηκε από την Ελλάδα επειδή βγήκε στη σύνταξη ο Πόλ Τόμσεν, γεννηθείς στο Aabenraa της Δανίας τον Μάιο του 1955 κι έχοντας κάνει το πρώτο του «ένσημο» το 1979 ως βοηθός καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Στα 57 του χρόνια και με μόλις 32 χρόνια εργασίας βγήκε στη σύνταξη ο Πολ Τόμσεν σας.
Και το χειρότερο απ’ όλα; Το ΔΝΤ δεν είναι ιδιωτική επιχείρηση, αλλά ο πλέον δημόσιος οργανισμός του κόσμου καθώς το 80% των πόρων του προέρχεται από τα κρατικά ταμεία των χωρών που συμμετέχουν. Σα να λέμε δηλαδή, ότι το ΔΝΤ είναι η μεγαλύτερη ΔΕΚΟ του κόσμου.
Φίλοι «Μνημονιακοί» καλοί είστε για εκπαιδευμένα ζωάκια σε τσίρκο. Κάνετε το νουμεράκι σας κι ύστερα στο κλουβί για τη μπανάνα.
Όμως να ξέρετε, όταν οι υπεύθυνοι του τσίρκου φύγουν κυνηγημένοι από δω, τότε δε θα νοιαστούν να σας πάρουν μαζί τους. Θα σας αφήσουν εδώ, όπως άφησαν τα άλλα ζωάκια – συναδέλφους σας στην Αργεντινή.
Και τότε θα παρακαλάτε εμάς για μία μπανάνα.
Έχετέ το κατά νου!


ΠΗΓΗ: Οι αρχοντοχωριάτες «Μνημονιακοί» http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/02/blog-post_6254.html#ixzz1nazrvBnG

ΤΙ ΠΑΙΖΕΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

eortologio www.com2.gr

TRANSLATE MY PAGE

Αναγνώστες

ΤΑ ΒΕΓΓΑΛΙΚΑ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ